Romatoıt Artrıt Belirtileri
Romatoıt Artrıt Belirtileri : Hastalık genellikle sinsi bir biçimde başlar ve hastanın genel durumu kısa sürede bozulur. Yorgunluk, iştahsızlık, zayıflama ve yaygın bir kırıklık hali görülür. Eklem ağnlannın ortaya çıkması, hastalarca travma, heyecan, üşütme gibi belirgin bir olguya bağlanır. Ama bu tür etkenler hastalığın doğrudan nedenleri değildir; yalnızca ortaya çıkmasını kolaylaştırıcı öğelerdir. Daha sonra sinsi ve ilerleyici bir biçimde eklem bozukluktan başlar. Az ya da çok yaygın, belirsiz ağrılar, hafif bir ateş, sabahları kalkınca hareketlerde görülen belli bir zorlanma hastalığın ilk belirtilerini oluşturur.
Genel bozukluklann ortaya çıkması üzerine, romatoit artrit olasılığı düşünülerek, bu yönde incelemelere başlanır. Genellikle önce küçük eklemler, özellikle de proksimal interfalanjeal (parmakların küçük kemiklerinin arasındaki üst eklemler) ve metakorpo falanjeal eklemler (parmakla, tarak kemikleri arasındaki eklemler) hastalığa yakalanır. Daha ileri evrede hastalık el, ayak bilekleri ve diz gibi büyük eklemleri de etkiler. Hastalığa sık yakalanan bir başka bölüm boyun omurları arasındaki eklemlerdir. Romatoit artritin tipik bir özelliği eklemlerin (her iki bilek, her iki diz) iki yanlı ve simetrik olarak tutulmasıdır. Hastalığın akut evresinde tutulan eklemler şiş görünürler. Genelde iğ biçiminde olan bu şişlik çok ağrı verir ve ağrı en küçük bir dokunmayla artar. Hasta ağnyı şiddetlendirecek herhangi bir hareketten kaçınır; istese bile eklemi bir sınırın ötesinde hareket ettirmesi olanaksızdır.
Özellikle sabah yeni uyanmış ya da bir süre dinlenmiş hastalarda belirgin olan bu durum iki mekanizmanın etkisiyle açıklanır: Eklem hareketlerini gerçekleştiren kasların kasılması ve kasların kemiğe yapıştığı fib- röz (lifsi) bölümü oluşturan kirişlerin kısalması. Birinci mekanizma akut evrede daha belirgindir. Kasılma savunmanın bir refleks mekanizmasıdır; merkez sinir sistemi ağrıyı fark edince, eklemi hareketsiz kılan bir kas kasılmasını emreder. Bu, kişinin istemli hareketi dışında olur. Eklemleri denetleyen kasların en güç-lüleri fleksörler (öne katlayıcılar) olduğundan, eklem fleksiyonda (önkol, avuçiçi yönünde kolun üstüne kıvrılmış, bacak kama çekilmiş) hareketsiz kalır. Bu konum, denetlenmez ve düzeltilmezse, geriye dönüşü olmayan konum kusurlarına ve daha sonra biçim bozukluklarına yol açabilir. Romatoit artrit nöbetlerle seyreder. Görece sakin dönemlerde eklemlerde bir zarar oluşmaz. Bunları şiddetli ağrıyla belirlenen akut nöbetler izler. Bu dönemde eklem şişer, genel durum bozulur ve her akut nöbette eklemde daha fazla hasar oluşur.
Hastalık ölüme götürmez; birkaç yıl sonra ilerleyici evre söner, akut nöbetler yinelenmez. Bazı durumlarda ağır sakatlıklara yol açabilen eklem hasarları ve biçim bozuklukları kalır. En ağır değişiklikler el ve ayakların küçük eklemlerinde olur. Kemikler arası kaslar erir, el bir istiridye kabuğu görünümü alır, parmaklar küçük parmak yönüne döner. Eklemlerde çıkıklar ve kısmi çıkıklar görülür. Radyolojik incelemede parmak ve tarak kemiklerinin uçlarının ağır yıkımlara uğramış olduğu görülür. İltihaplı dokuyla çevrili kirişler esneklik ve sağlamlıklarım yitirirler; biçimi bozulmuş kemiklerin yüzeylerine sürekli sürtünme sonucunda koparlar. Böylece biçimsel ve işlevsel bozulma ağırlaşır.Yukarıda betimlenen tablo hastalığın ne kadar korkutucu olduğunu açıkça göstermektedir. Olguların büyük bölümünde görüldüğü gibi, romatoit artrit özellikle gençlik döneminde hastanın yaşamını ciddi bir biçimde etkiler.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
