Retraktil Testis

Testisler doğumdan önce karın içinde yer alan ve doğuma yakın bir zamanda ya da ondan hemen sonra “aşağı doğru inen” organlardır. Eğer bir testis, bebek 8-10 aylık olduğunda sürekli olarak kasık bölgesindeyse, daha fazla beklenmez ve tedavi planlanır. 2-3 yaşına kadar bekleme yaklaşımı günümüzde geçerli değildir.

Eğer testis sabit bir yerde durmuyor ve farklı yerlerde ele geliyorsa, hareketli bir testis sözkonusudur. Bu durumda başvurduğunuz doktorlar testisi nerede görüyorsa ona göre bir öneride bulunuyor olabilir; ameliyat gereklidir ya da değildir şeklinde çelişkili sözler duyuyor olabilirsiniz.

Aslında bu konuda kesin kanıtların desteklediği bir bilgi yok. Bu nedenle temel bilgilere dayanarak bulduğum çözüm ve bu konudaki yaklaşımım şöyledir:

Sıcaklık testise hasar verir.

Testis vücuttan daha serin bir yerde (skrotumda) durmalıdır.

Kasık bölgesi testis için olması gerekenden daha sıcaktır.

Testisin sürekli ya da çoğunlukla bu sıcak bölgede olduğu tespit ediliyorsa, hasarlanma ihtimali var demektir (Gerek sıcaklık nedeniyle, gerekse iniş çıkışlar sırasında olabilecek bir torsiyon nedeniyle).

Uzman bir kişi tarafından testisin nasıl kontrol edileceği aileye öğretilmelidir.

Aile, doğru bir muayene ile testislerin ikisini birden gözle değil elle muayene ederek takip etmelidir. Bu muayene sıcak banyo ortamında değil, normal oda sıcaklığında ve tercihan farklı pozisyonlarda (ayakta, yatarken, uyurken vs) yapılmalıdır. Sol elinizle kasığa bastırırken, sağ elinizle torbanın içindeki testisi hissetmeye çalışmalısınız. Elleriniz soğuk ya da ıslak olmamalıdır. Testisin bulunması gereken yer, skrotum (torba) denen, penis alt kısmındaki, daha koyu renkli ve kırışık derili kısımdır. Bu torbanın içinde olmak kaydıyla testis, torbanın alt, orta ya da üst kısmında bulunabilir. Sağ elinizi ilk dokundurduğunuzda testis torbanın sınırları içindeyse, bu muayene sonucunu “testis aşağıda” olarak işaretlemelisiniz.Testisi ilk fark ettiğiniz yeri not etmelisiniz; yani kasıktan sağarak indirdiğinizde bu muayene sonucunu “aşağıda değil” olarak işaretlemelisiniz.

Aile hafızasına güvenmemeli, testisin pozisyonunu bir kağıda not etmeli ve kontrole giderken bu kağıdı doktoruna göstermelidir.

Evde takibin amacı, testisin vaktinin çoğunluğunu aslında nerede geçirdiğini anlamak için istatistiksel bir bilgi elde etmektir. Böylece, bir hekimin tek seferde yaptığı muayeneye göre daha güvenilir bir bilgi elde edilmiş olacağını düşünüyorum.

Unutulmamalıdır ki, bu takibin sonucunda elde edilecek olan “testis %... oranında aşağıdaydı” bilgisi kesin ve net sınırlarla ameliyat gerekliliğini ortaya koyamaz. Ancak aile ve hekimin daha rahat karar vermesine yardımcı olur.

Hareketli olup da, ameliyatla torbanın içine sabitleme yapılmasına gerek görülmeyen testisler, zaman içinde daha sık şekilde ya da kalıcı olarak yukarıya çıkabileceğinden, en az buluğ çağına kadar aralıklarla takip edilmelidir.