Otizm Ne Demek

Otizm, bebeklik doneminden itibaren fark edilen bir rahatsızlıktır. Otistik bebeklerin dış dünya ile ilgi kurmadıkları dikkati çeker, bebekken dahi etrafındaki insanların, annelerinin veya bakıcılarını gözüne, yüzüne bakmazlar. Kendi dünyalarında olmaktan hoşlanırlar. Kendi yataklarında olmak, kucağa alınmaktan daha hoş gelir. Kucağa alındıkları zaman ise, kucağına alan kişiyle bütünlük sağlamaz. Vücudun fiziki olarak sekline uyum göstermezler. Kucakta adeta heykel gibi dururlar.

Otistik çocuklar en çok konuşma gecikmesi şikayeti ile 4 yaş civarında hekime getirilirler. Bedensel gelişimi yaşına uygun olan çocuğun konuşması, yaşıtlarından oldukça geridir. Yürümeleri ise yaşıtlarıyla aynı dönemde olur, üstelik fiziki olarak çoğu sempatik, güzel görünümlü ve sağlıklı çocuklardır.

Bazı otistik çocuklar zamanında konuşurlar, ama bizim alışkın olduğumuz şekilde değil. Daha çok söylenenleri tekrarlanma tarzında olur. Birçok otistik çocuk çok güzel şarkı söyleyebilir. Müzikten çok hoşlanırlar. Bu tür hasretlerine rağmen konuşmadıklarını görürüz. Sorulara cevap vermezler, temel problem iletişim kuramamalarıdır. Sosyal etkileşme girmekten memnun kalmazlar, soru sorulduğunda yalnız bakılmakla yetinebilirler, ya soruyu tekrarlar veya hiç cevap vermezler.

Otizm Tanısı Nasıl Konulur?
Aileden alınan öykü, fizik ve nörolojik muayeneyle tanı konur. Nörometabolik, genetik ve yapısal bozuklukların tanınması için bir takım testler yapılır. İşitme testi, Nörogörüntüleme (MRG), EEG, genetik testler gibi bazı testler yapılabilir.

Otizmin Tedavisi
Otistik hastaların aile, çocuk nöroloğu, çocuk psikiyatrı, özel eğitim öğretmenleri ve bazen fizyoterapistlerden oluşan geniş bir ekip gözetiminde özel eğitim alması gerekir. Epilepsi eşlik ediyorsa tedavi edilmelidir.