Doku Onarımı Dejenerasyon İyileşme Ve Fibrozis

t Mikroplara ve zedelenmiş dokulara karşı iltihabi yanıt yalnızca bu tehlikeleri gidermekle kalmayıp, aynı zamanda onarımı uyarır. Onarım zedelenmeden sonra doku yapı ve görevinin yeniden kazandırılması demektir. Bu olay iki şekilde gerçekleştirilir. Bazı dokular zedelenen kısımlarını yenileyebilir ve tamamen normale dönebilir; bu olaya dejenerasyon denir. Eğer zedelenen dokunun tamamen yenilenme gücü yok ise veya dokuyu destekleyen yapılar ciddi hasar görmüşse onarım bağ (fibröz) doku zemininde gelişir, bu olaya iyileşme denir, skar oluşumu ile sonuçlanır.

Fibröz skar normal olmamasına karşın zedelenen dokunun görevini yapabilmesi için yeterli yapısal stabilite sağlar. Birçok genel zedelenme tipinde yenilenme ve skar oluşumunun her ikisi de sonuçta onarımın çeşitli aşamalardır. Fibrozis terimi akciğer, karaciğer, böbrek ve diğer organların kronik iltihapları sonucunda ve miyokardın iskemik nekrozundan(infarkt) sonra aşın kollajen depolanmasını tanımlamak için kullanılır.

Eğer fibrozis iltihabi eksudanın bulunduğu doku aralığında gelişirse organizasyon olarak adlandınlır (örnek; akciğerdeki pnömoni organizasyonu).Onarım çeşitli hücrelerin proliferasyonundu ve hücrelerle ekstrasellüler matriks arasında yalın etkileşimi içerir. Bu nedenle, onana olayını anlamak için hücre proliferasyon kontrolü ve ECM fonksiyonlarını bilmek gerekir. Bu bölümde önce hücre proliferasyonu, kök hücrenin doku homeostazındaki rolü ve onarımda görev alan farklı hücre tiplerinde büyüme faktörlerinin rolleri tartışılacaktır. Bunu ECM'nin bazı önemli bileşenleri ve onarıma etkilerinin tartışılması izleyecektir. Bu bölümler dejenerasyonun nitelikleri ve onarım örneği olarak deri yara iyileşmesinin tanımım içeren skar oluşumu ile tamamlanacaktır