Fasülye
Fasülye : FASULYE (phaseolus vulgaris)
Fasulyegillerden bir bitki olup; beyaz, kırmızı ve siyah cinsleri vardır. Toprağa yayılarak büyür ve geniş yapraklıdır. Dalları iplik gibi ince ve uzundur, taneler uzun kapçıklar içinde olup, şekil itibariyle böbreğe benzer, uzun müddet bozulmadan bekleyebilir. Gıda değeri yönünden bakladan yüksek, fakat nohuttan aşağı derecededir. Hem taze iken kapçıkları ile beraber ve hem de kurutulduktan sonra yenilir. Hekimlikte de kullanılmıştır.
Özellikleri:
Fasulye normal hararet verici, yumuşatıcı, uyarıcı, kanı temizleyici, vücuda canlılık verici özelliklere sahibdir. Göğüs, karaciğer ve akciğerler için faydalı olduğu gibi su ile kaynatıldığı zaman idrarı ve âdet kanamasını çoğaltır, nifas kanını temziler, vücudu şişmanlatır, fakat vücutta sert karışım meydana getirir. Yan etkisi ise hardal, kimyon, karabiber, tarçın, kekik, sirke, tuz ve sirkeli bal şerbeti gibi baharatlarla birlikte kullanılarak giderilir.
* Fasulyenin sindirimi mercimekten daha çabuktur, fakat mercimekten daha fazla gaz yapar, bakla ise fasulyeden daha fazla gaz yapıcıdır. Fasulye mide için iyi değildir, başağrısı yapar ve karışık rüyalar görülmesine sebep olur.
* Fasulye özellikle zencefil ile macun yapılarak alınırsa, sırt ağrısı ve böbrekler için faydalı olduğu gibi, cinsel istek ve arzuyu da tahrik eder.
* Fasulye tohumlarının övütülmüş tozu suda kaynatıldıktan sonra belli bir süre içilirse, damar sertliğine karşı faydalıdır.
Taze fasulyenin mekanik usullerle elde edilen suyundan her sabah yarım bardak içilmesi de şeker hastalığına ve nekahet devresinde ki hastalıklara gayet iyi gelmektedir.
* Fasulyenin yaş yapraklarının yara ve çıban üzerine veya yılan veya akrebin soktuğu yer üzerine konulması da gayet faydalıdır, zira yara veçıbanı işletir, zehiri de Çeker. (Zehebî s. i85. Kanun 1/354; Tezkine 1/ 284: Mutemed s. 462: MA'sab s.363)
Fasulyegillerden bir bitki olup; beyaz, kırmızı ve siyah cinsleri vardır. Toprağa yayılarak büyür ve geniş yapraklıdır. Dalları iplik gibi ince ve uzundur, taneler uzun kapçıklar içinde olup, şekil itibariyle böbreğe benzer, uzun müddet bozulmadan bekleyebilir. Gıda değeri yönünden bakladan yüksek, fakat nohuttan aşağı derecededir. Hem taze iken kapçıkları ile beraber ve hem de kurutulduktan sonra yenilir. Hekimlikte de kullanılmıştır.
Özellikleri:
Fasulye normal hararet verici, yumuşatıcı, uyarıcı, kanı temizleyici, vücuda canlılık verici özelliklere sahibdir. Göğüs, karaciğer ve akciğerler için faydalı olduğu gibi su ile kaynatıldığı zaman idrarı ve âdet kanamasını çoğaltır, nifas kanını temziler, vücudu şişmanlatır, fakat vücutta sert karışım meydana getirir. Yan etkisi ise hardal, kimyon, karabiber, tarçın, kekik, sirke, tuz ve sirkeli bal şerbeti gibi baharatlarla birlikte kullanılarak giderilir.
* Fasulyenin sindirimi mercimekten daha çabuktur, fakat mercimekten daha fazla gaz yapar, bakla ise fasulyeden daha fazla gaz yapıcıdır. Fasulye mide için iyi değildir, başağrısı yapar ve karışık rüyalar görülmesine sebep olur.
* Fasulye özellikle zencefil ile macun yapılarak alınırsa, sırt ağrısı ve böbrekler için faydalı olduğu gibi, cinsel istek ve arzuyu da tahrik eder.
* Fasulye tohumlarının övütülmüş tozu suda kaynatıldıktan sonra belli bir süre içilirse, damar sertliğine karşı faydalıdır.
Taze fasulyenin mekanik usullerle elde edilen suyundan her sabah yarım bardak içilmesi de şeker hastalığına ve nekahet devresinde ki hastalıklara gayet iyi gelmektedir.
* Fasulyenin yaş yapraklarının yara ve çıban üzerine veya yılan veya akrebin soktuğu yer üzerine konulması da gayet faydalıdır, zira yara veçıbanı işletir, zehiri de Çeker. (Zehebî s. i85. Kanun 1/354; Tezkine 1/ 284: Mutemed s. 462: MA'sab s.363)
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
