İdrar

İdrar :

Yayın Metni

Selam, sayın dinleyiciler, karşınızda ben Carmen Thomas. Dökülen su şakırtısı Vaktiyle, Seck-Hannes fıçılarındaki idrara başka maddeler karıştırırken de böyle bir ses çıkardı herhalde.

Robert Esser: İçine başka bir şey katmazdı. Seck-Harınes tarihi bir figürdür. Sadece Münstereifel' de değil. Her yerde vardı, Monschau'da da vardı. Harika bir hikâye anlatılır: Günün birinde Seck-Hannes kocaman bakır kazanların içinde insan idrarlarını toplamış, iki atlı arabası ile kentin kapısına gelmiş. Kapıda belediye başkanı Schaibler duruyormuş. Elleri yeleğinin cebine sokulmuş vaziyette, "000, Hannes, sen miydin?" demiş ve arabanın üzerine çıkarak parmağını idrara batırmış ve çıkarıp yalamış. Sonra şöyle demiş: "Seni gidi domuz yavrusu Hannes! Gene katmışsın suyu içine!"

CT.: Bu olmuş bir şey mi?

Esser: Evet gerçektir. Monschau'da bilinir. Ve Seck-Hannesin yaptığı iş de anlatılır. Seck-Hannes sadece kenti gezmez, çevre köyleri de dolaşıp idrar toplardı.

CT.: Yani bu demek ki, ne kadar idrar toplarsa kendisine o kadar para ödeniyordu. Ve bu yüzden idrara su katıp hile yapmaya yeltenmişti, çoğaltmak için?

Esser: Evet, herhalde aldığı para litresine göre değişiyordu. Ne yazık ki, ödemenin nasıl ve ne miktara göre yapıldığı hakkında bilgi yok elimizde.

CT.: Bu Seck-Hannes olayı ne kadar sürdü acaba? Ve bu işi yapanların adı Kurt veya başka bir isim de olsa, onlara hep SeckHannes mi deniyordu?

Esser: Seck-Hannes'lik İsa'dan iki bin beş yüz yıl öncesinde vardı. Daha Romalılarda vardı. Romalılar köşe başlarına fıçılar bırakırlardı, fullonları da bunları toplardı. İdrarı çamaşır yıkamada kullanırlardı. Normal kıyafetler de idrarla yıkanırdı.

CT.: Bunu biliyor muydunuz?

Konuk Bayan: Hayır, ben Münstereifer'liyim ve bunu hiç işitmedim.

C'I': Aslında şimdi nerede bulunduğumuzu ve niçin burada oturduğumuzu biliyor musunuz?

Konuk Bayan: Bunu da bilmiyorum.

C'I': Elbette burada kütüphanede bulunduğumuzu görüyorsunuz. Fakat tam bu oturduğumuz yerde vaktiyle ne vardı biliyor musunuz?

Konuk Bayan: Hiç bilgim yok.

Cı'I': Ya siz, bayan kütüphaneci?

İdare memuru: Ben kütüphaneci değilim. İdare memuruyum. Fakat hep burada oturduğum için, biliyorum. Burası Seck-Turm'dur. Ve Bad-Münstereifel'in idrar toplama yeridir. Seck-Hannes herhalde dışarıdan açılmış bir oluktan idrarı içeri boşaltıyordu.

C'I': Bu doğru mu, Bay Esser?

Esser: Evet, birçok "fıçılara boşaltılırdı. Çünkü idrarın birkaç gün bekleyip bozulması lazımdı. Taze idrar kullanılamazdı. En kötüsü de buydu. Düşünün idrarı uzun süre bozulmaya bırakıyorlardı. Bu sırada amonyak oluşturuyor. Yıkama işinde amonyak çok önemliydi, sonra açıklayacağım gibi, sabun böyle oluşuyordu.

C'I': Demek idrardan sabun üretiliyordu.

Esser: Evet. İdrar alkaliktir. Alkali, yündeki yağ ile birleşince amonyum alkalik sabun meydana gelir. Romalılar devrinde henüz sabunun tanınmadığını biliyorsunuz herhalde. Bunu düşünemiyoruz bile! O zamanlar insanlar sabunla yıkanmıyorlardı. Ve çamaşırları ve yünleri temizlemek için herhangi bir madde bulmak zorundaydılar.

C'I': Müthiş pis kokmuyorlar mıydı?

Esser: Evet, olayın esprisi de burada. İşte Roma İmparatoru Titus Flavius'un (66-76) ünlü cümlesi ortada: "Pecunia non olet" (para kokmaz). Bu fullonların şikâyetleri üzerine söylenmişti...

C'I': Değim yerindeyse, yani Çiş-Toplayıcılar. .

Esser: Hayır, bunlar çamaşır yıkayıcılardı. İngilizcede fuller. Bugün walkerlara da hillfi böyle derler. (Walker: Kumaş basan) işyerlerine de Jullonices diyorlardı. Bunlar vergilerinin çok yüksek olduğundan yakınmışlardı. Bunun üzerine İmparator onlara: "İşiniz pis kokuyor ama para pis kokmaz." demişti.

CT.: Neden Seck-Hannes buradan kaldırıldı?

Esser: Artık ona gerek kalmamıştı. Önceki yüzyıldan beri başka kimyasal maddeler bulundu. Öncelikle de yıkamak için sabun 16.-ı 7. yüzyıldan beri sabun kullanılıyordu. İdrar daha ziyade boyacılıkta kullanılırdı. Bu işlemin 4000-5000 yıl kadar eskiye dayandığı tahmin ediliyor. İranlılar kullanmış. Hintliler yapmış. En eski boya maddesi olarak indigoyu biliyoruz. Bütün bitkisel boya maddeleri bir biçimde mayalandırılmalıdır. O zamanlar katkı maddesi olarak idrar biliniyordu.

CT.: Söyler misiniz, peki bu idrarı verenler de karşılığında bir şey alırlar mıydı, yoksa çiş yapmak bedava mıydı?

Esser: Bu bilinmiyor. Bilinen bir şey var, o da, Roma'daki bütün cadde, sokak ve meydanlara küpler konulmuştu ve halk ihtiyacını bunlara gideriyordu. Sonra Fulloner' ler gelip küpleri topluyorlar ve çoğu kent dışında -nehirlere yakın-yerlerde kurulmuş iş yerlerine taşıyorlardı, burada çamaşırlar yıkamıyordu. Romada evlerde çamaşır yıkanmadığı bilinir, insanlar çamaşırlarını, elbiselerini yıkanmak üzere Fulloner' lere teslim ederlerdi. İdrarla yıkandıktan sonra bu arada sabun oluşuyordu- çamaşırlar nehrin berrak sularında son yıkamadan geçiriliyordu.

CT.: Siz buna ne diyorsunuz?

Konuk Bay: Tuhaf! İnsanlar idrarlarını bedavaya verdiklerine göre, içeceklerinin de bedava olması gerekmez miydi diye düşünüyorum?

CT.: Elbiselerinizin idrarla yıkandığı m düşünebiliyor musunuz?

Konuk Bayan: Hayır. Bunu hiç düşünemezdim. Gerçekten olmaz.

CT.: Komik değil mi? Bay Esser, siz herhalde bize daha pek çok şey anlatabileceksiniz. Dağarcığınızda çok şey bulunduğunu görüyorum. Bizim bugünkü konumuzun başlığı şöyle: "Çok özel bir sıvı: İdrar" Önce ben size teşekkür etmek ve isminizi sormak istiyorum.

Konuk Bayan: Leo Broslacas İdare memuru hanım: Rosemarie Mohr

Uzman: Robert Esser

CT.: Bu işle nasıl ilgilendiniz?

Esser: Rupperath'ta el dokuma tezgâhım var. İnsan öğretmen olarak böyle bir işe girişince, bunun geçmişini de araştırmaya yöneliyor. Ben şimdi 30 yıldır dokumacılığın tarihi ile ilgileniyorum ve bu konuda bir de kitap yayınladım.

C.T.: Yanımda Bayan Prof. Dr. Rita Fa1ke oturuyor. Bize bu konuyu öneren bayan dinleyicimiz -yazık ki yaz aylarında bu sık sık oluyor tatile gitti.

Fakat siz bize bilgi vermek için mektup yazarak, bizi sevindirdiniz?

Prof. Falke: Konu "Çok özel bir sıvı: İdrar" olunca, bana Schleswig' de büyümüş olan büyükannemin anlattıklarını hatırladım. Onun annesi, çok bilgili bir kadın olacak herhalde ki, köy halkı hastalıklarında hep ona başvururlarmış. Ve benim büyük ninem, difteriye yakalanmış hastalara kendi idrarlarını içirirmiş. Ben o sırada çocuktum ve Hamburg'ta oturuyorduk, bundan çok etkilenmiştim. Özellikle de tiksinti duymuştum, sonra büyükannem şöyle demişti:

"Hastaların bundan haberi olmazdı ki ... "

CT.: Demek çocuklar iyileşiyordu ...

Prof. Falke: Çocuklar genellikle iyileşiyordu. Belki büyükler değil. Fakat kabul etmek gerekir ki, tek kişi bile kurtulmuş olsa bu bir başarıydı. Zira bu hastalık, yakın zamana kadar öldürücü bir hastalıktı.

CT.: Demek insanlar kendi idrarlarını içerek tedavi olup ölmediler.

Prof. Falke: Evet, büyükannemin anlattıklarından öyle anlıyorum.

Boğazdaki kabuk çözülüyor ve hasta rahat nefes alıyormuş. Daha başka nelere yarıyormuş bilemiyorum. Bunun çok hikâyesi var. Başka şeyler de var: Bademcik iltihaplarında idrarla gargara veya anjinde. Büyükannem bunu bize ne kadar uyguladı, bilemem. Haberimiz olmadan vermiş olacağını da zannetmiyorum.

CT.: Demek, yapmış olabilir mi diye gene de biraz kuşkunuz var?

Prof. Falke: O zamanlar yoktu. Fakat sonraları kuşkulandım. Önceleri böyle bir kuşkuya kapılmadım. Çünkü annem yanımızdaydı, uygar bir kentte, doktorların bulunduğu bir yerde yaşıyorduk.

CT.: Peki, siz çocuk olarak merak edip de, şöyle ben de bir tatsam, diye hiç aklınızdan geçirmediniz mi?

Prof. Falke: Hayır, hayır, o kadar meraklı değilimdir. Merak olabilir. Fakat ücra yerler için, buna hak vermeli. Kardan-buzdan, geçilmez yollar, yol bile denmez. İnsanlar yollarda ölüyordu. Mesafeler çok uzaktı.

CT.: Öyleyse insanların böyle usullere başvurmalarına şaşmamalı.

Prof. Falke: Evet, öyle olmalı.

CT.: Evet, güzel. Bay Becker, siz de bana yazmıştınız.

Becker: Evet. Ben de büyükannemden buna benzer bir olay anlatacağım. Kendisi IO, II yaşlarındayken ağır bir difteriye yakalanmış. Mosmor kesilmiş ve nerede ise boğulacakmış. Komşu bir hanım: çocuk ölecek demiş. Doktor, çaresiz kalarak, kefenin hazırlanmasını söylemiş. O zaman ninesi büyükanneme kendi idrarını, üstü kapalı bir tasla ve burnunu tıkayarak içirmiş. Yarım saat kırk beş dakika içinde ateş düşmüş. Büyükannem öksürerek balgam çıkarmış ve ölümden kurtulmuş. Kayınpederim Dresden'de yaşayan bir Doktor Krebs'ten söz ederdi kitabı da burada yanımda çocuklarını boğmacadan kendi idrarlarını içirerek iyileştirmiş. Bu hep bilinir, eskiden doktorlar ağır hastalara çağırıldıklan zaman yolda gelirken ısırgan otu toplar ve hastanın idrarına atarlarmış. Eskiden oturaklar hastanın yatağının yanında dururdu. Eğer ısırgan otu kararırsa hasta çok ağır demekti. Eğer ot yeşil kalırsa -herhalde birkaç gün doktor bunu gözlüyor olmalıydı- hastada henüz umut olduğunu anlardı. Ayrıca Mısır' da hamileliğin erken teşhisinin idrarla yapıldığı biliniyor. Hamile olduğundan kuşkulanılan kadının idrarı buğday üzerine dökülüyor, normal bir kadının idrarı da başka bir buğdaya dökülüyor. Hamile kadının buğdayı daha önce çimlenirse hamileliği kanıtlanıyor.

CT.: Herhalde filiz embriyodaki büyüme hormonundan yararlanıyor?

Becker: Elbette, bu büyümeyi çabuklaştırıyor.

CT.: Bir gebelik testi için bir sürü para vermeye hiç gerek yok, biraz buğday ve insanın kendi idrarı öyle mi?

Becker: Evet, çok doğru. Bir de normal idrar gerekiyor ki, kıyaslama yapılabilsin.

C.T.: Çok ilginç. Peki, siz bu konu ile nasıl oldu da ilgilendiniz?

Becker: Halk arasında kullanılan ev ilaçları ile ilgilenmemde çok önemli bir deneyimin etkisi oldu: Olay büyükannemden başlar. Kendisi o zamanki tıp ilaçlarından çok daha üstün ev ilaçlan hazırlardı. Bu konuyla savaş esirliğin sırasında uzun uzun uğraştığımı da size yazmıştım. 4000 kişi arasında büyük atalarından aynı hikâyeleri dinlemiş iki kişi daha vardı. Bu hikâyelerden birinde, hasta bir çocuğa doktor çağrıldığını dinlemiştim. Doktor çocuğun iyileştiğini görünce, "Anladım, kendi idrarı ile tedavi etmişsiniz", demiş. Kadın, "Evet" deyince, Doktor "Yapmamalıydınız" diye karşılık vermiş. Kadın o zaman, "Neden, çocuğumu kurtardım ama", demiş. Ama doktor hala, "Evet, ama bu doğru değil." diyormuş. Bu hikâye yi anlatan adamın büyükannesi, doktora şöyle demiş: "Siz uzun zamandır bizim doktorumuzsunuz. Meslek onurunuza dokunuyor diye, bunu reddedeceğinize, bana daha önce söylemenizi beklerdim."

C'I': Çok heyecanlı. İş oraya kadar varsaydı, çok kimse ekmeğinden olurdu. Herkesin kendisini kendi idrarı ile tedavi ettiğini, çamaşır yıkadığını falan düşünün. Yuttuğumuz ilaçlan ve yıkanma maddelerini üreten yığınla işletme iflas ederdi.

Becker: Evet. Bir de Kazanova hikâyesi var. Kazanova bir gün çok zengin bir Fransız aristokratı ile karşılaşır, kadın kalça mafsalı ağrısı ile yatağa düşmüştür. Bizim zarif çapkın, hastanın idrarına bazı kimyasal maddeler de karıştırarak bir merhem hazırlatır ve bununla hastanın kalçasını ovdurur. Bu kimse de Kazanova'nın sevgililerinden biri olan Camila'dan başkası değildir. Masaj sırasında Kazanova kendisi dâhil, kimsenin anlamadığı birtakım sihirli sözcükler mırıldanır. Gene soğukkanlı ve kurnazca karşısındakileri kandırır, Çağın ruhuna ve beklentilerine uygun olarak da, soylu kalçaya beş köşeli bir yıldız şekli oluşacak biçimde işer. Yirmi dört saat sonra aristokrat kadın iyileşir ve Paris salonlarında dört dönmeye başlar. Kazanova'nın adı büyük hekim olarak ünlenir.

c.T.: Gösterir misiniz, sözünü ettiğiniz kitap bu mu?

Becker: Hayır. Bu, Dr. Krebs ile Prof. Lambert‘in yazdıkları İlaç Olarak İnsan İdrarı isimli kitap. İçinde habis anemi, bebeklerde görülen mide ağzı krampı ve egzamalar vs.' den söz ediliyor.

c.T.: Siz de bunu deneyecek kadar ikna oldunuz mu?

Becker: Ben şahsen kendi idrarımı içmezdim. Belki damla halinde

Kullanarak karışımını yapardım.

c.T: Bu nasıl oluyor?

Becker: Bir ölçü idrar, dokuz ölçü su veya alkol alınıyor, karıştırılıyor. Bu insana ekşi gelirse, içinden gene bir ölçü alınıp, başka bir şişeye konuyor sekiz kere çalkalanıyor. Artık idrar tadı hiç anlaşılmıyor. Ve bunun insanın kendi idrarını içmesinden daha şifalı bir etkisi oluyor. Bu tabii hoş bir olay değil. Doğal tedavi uygulayan doktorların bazısı bunu yapıyor. Marburg bölgesinde tanınmış bir hekim, hastalarından sabah idrarlarını getirmelerini isterdi. Onu tahlil edeceğini söylerdi, Sonra da onu enjektöre çeker ve hastanın kalçasına iğne yapardı.· Etrafta doktorun harika bir ilaç kullandığı söylentisi yaygındı. Oysa o sadece hastaya ait idrarı kullanıyordu.

C'I': Hmmrn, içme konusu da var: Hindistan başbakanı yapıyormuş, -kendisi kısa süre önce 93'üne bastı- her sabah kendi idrarından bir fincan içiyormuş.

Becker: Evet, idrarın içinde bir dolu fermentler, element kırıntıları bulunuyor, bu böyle. Ben Dr. Krebs'in bu kitabında, idrarın içinde ne kadar çok çinko, demir, alüminyum, manganez, bakır ve kobalt bulunduğunu okuyunca şaştım kaldım.

c.T.: Demek içimizde oluşan bu şey gerçekten son derece etkili kimyasal bir madde.

Becker: Evet, öyle söylenebilir.

C.T.: Ve biz buna hiç dikkat etmiyoruz.

Becker: Aklıma bir şey daha geldi, zihnimiz açıldı şimdi. Örneğin Hümling'te ağızlarında pamukçuk olan bebeklere sabah bezleri emdirilirdi. Yani burada da sabah idrarı kullanılıyor ve faydalı da oluyordu.

C. T.: Demek vücut gerektiği zaman kendisine bağışıklık kazandıracak veya iyileştirecek bir şeyi kendi içinde oluşturuyor diye düşünebiliriz...

Becker: Evet, sanıyorum aynen böyle. Yani vücut kendi savunma maddesini hazırlamış oluyor ve bu ona yoğunlaştırılmış halinde yeniden verilecek olursa sağlığına kavuşuyor. Bu bir biyoenerjik hal. Karşılıklı bir etkileşim. Siz bu karşılıklı etkileşimi, yayın dolayısı ile iyi bilirsiniz. Aynı frekanstaki iki dalga çakışacak olursa, bir sönme durumu olur. İdrarda da durum aynen böyledir.

CT.: Bad Münstereifel'lilerin yoğun ilgisi beni çok sevindiriyor. Sizlerin bu yayınla ilgilendiğinizi görmek doğrusu çok güzel. Bu bizim çok hoşumuza gidiyor. Peki, neden buradayız, biliyor musunuz?

Konuk Bayan: Hayır, ben mi, hayır.

CT.: Belki, Bad Münstereifel ile idrarın ne ilgisi var diye düşünmüşsünüzdür?

Konuk Bayan: Evet, doğru.

CT.: Bu her yerde var. Bad Münstereifel'deki Kültür ve Turizm Merkezi müdürü Peter Schafer, şu yanı başımızdaki Seck-Turm'a dikkatimizi çekti. Bu arada öğrendiğime göre, 1877 yılına kadar, kentlilerin idrarı burada toplanırmış. Acaba kadınlarınki de toplanırımıydı bilmiyorum? Zira içeriklerinin farklı olduğunu okudum.

Esser: Kadınlarınki de kullanılırdı. Özellikle de kumaş boyamada kullanılırdı. Bunun hakkında da konuşmalıyız.

C.T.: Ben bu yayına hazırlanırken öyle çılgınca şeyler okudu m ki, örneğin tütünü kadın idrarına yatırırlarmış, en uygunu buymuş. Ne diyeceğinizi bilemiyorsunuz değil mi? Acaba idrarla, işemek dışında daha neler yapılabileceğini hiç duydunuz mu?

Konuk Bayan: Hayır.

CT.: Savaş öyküleri de duymadınız mı?

Konuk Bay: Evet, küçükken bize -burada da söylendiği gibi- boğaz iltihabından korunmak için ara sıra idrarla gargara yapıldığını anlatırlardı. Ama biz kendimiz hiç denemedik. Şükür ki, boğaz iltihapları buna gerek duyulacak kadar ağır değildi. Fakat çocukken bunu işitmiştik.

CT.: Neler hissettiniz?

Konuk Bay: Pek hoş olmayan duygular tabii.

CT.: Çünkü demin de belirttiğiniz gibi, bu konuya bulaşmak istemiyordunuz...

Konuk Bay: Evet, sanıyorum idrar karşısında insanlarda bu tiksinti hissi çok doğal.

C'T: Yani doğuştan mı var demek istiyorsunuz.

Konuk Bay: Öyle zannediyorum, evet.

C.T.: Siz de öyle mi düşünüyorsunuz?

Konuk Bayan: Evet.

C'T: Şöyle bir düşünecek olsanız, idrar deyince aklınıza ne gelir?

Konuk Bayan: Hiçbir şey.

C'I': Hiçbir şey mi, olamaz?

Konuk Bayan: İnsan çiş yapmak zorundadır. İnsan için en önemli yanı bu.

C.T. Yaşam gereği. Evet, bu da çok güzel. Aklınıza başka ne geliyor? .

Konuk Bayan: Haa, evet, şu sağ taraftaki kule hakkında, siz de bunun için buradasınız ya, bir şey söylemem gerek. Ben Münstereifel'liyim; burada doğdum. Fakat bütün bunları hiç bilmiyordum. Habersizdim.

Cı'I": Okulda bu konuyu hiç işlemediniz mi?

Konuk Bay: Hayır.

C.T.: İlginç olurdu, değil mi?

Konuk Bay: Evet, bunları işitmek ilginç.

C.T.: Siz de mi şimdiye kadar bunları duymadınız? 1877'de kaldırıldığına göre, demek 1LO yıl geçmiş. Dr. Mielke, siz, Grefrath'taki Açıkhava Müzesi'nin müdürü olarak idrar konusu ile neden ilgileniyorsunuz?

Dr. Mielke: Aslında pek ilgili sayılmam. Fakat şu sıralarda müzemizde hijyeni kültürünün geçmişi üzerine bir sergi sürüyor. İşte bir sürü idrar kavanozları, lazımlıklar filan ... İnsan ister istemez konuya eğilmek zorunda kalıyor.

c.T.: Bütün bu gece lazımlıklarını nereden buldunuz?

Dr. Mielke: Schleswig-Holsteirı'darı Avusturya'ya kadar her yerden...

C.T.: Nasıl elde ediyorsunuz? Koleksiyonculardan mı?

Dr. Mielke: Münih'te bir Lazımlık Müzesi var. 6000 parça lazımlık bulunuyor. Şimdilerde i azı m1 iki ar (oturak), ABD'de çok moda Noellerde onların içinde içki servisi yapılıyor.

C.T.: Bari içine biraz da çiş yapsalardı, iyice Ortaçağ'a yakın olurlardı. Örneğin Sibirya hakkında bir şey duydum. Orada insanlar önce alkol içiyorlarmış sonra da idrar. Çünkü sonra içildiğinde idrar, alkol yerine geçiyormuş.

Dr. Mielke: Bayan Thomas, insan çok alkol içilen yerde dikkatli olmalı.

C.T.: Siz de böyle hikâyeler biliyor musunuz?

Dr. Mielke: Evet, ben bu tür şeyleri edebiyattan biliyorum. Biraz yaşlı bir kuşaktanım. Ama böyle şeylerle kendim karşılaşmadım. Bugün böyle bir şeyi hayal bile edemiyorum.

c.T.: Araştırmalarınız sırasında bu konuda neler öğrendiniz?

Dr. Mielke: Evet, ben tıp alanını da araştırdım, ama öncelikle dokumacılıkta, peynir imalatında ve başka zanaatlarda idrarın nasıl

Kullanıldığıyla ilgilendim.

C'I': Kaşar'ın neden san olduğunu böyle mi çözdünüz?

Dr. Mielke: Hayır, kesinlikle ilgisi yok. Bunlar geçmişte kalmış

Yöntemler olmalı; bundan eminim.

C'I': Ben de burada peynircilerin sizi protesto etmesini istemem. Geçmişte de herhalde istisnai yöntemlerdi bunlar ve bugün İsviçre ve Hollanda peynirlerinin idrar karıştınlmadan üretildiği kesin.

Dr. Mielke: Belki de buna üzülmek lazım. Zira idrarın, hiç değilse zararlı olmadığını biliyoruz. Kimyasal maddeler hakkında pek o kadar emin değiliz.

C.T.: Peki, peynirin içinde idrarla ne yapılıyordu?

Dr. Mielke: Lezzet veriliyordu, mayalanması çabuklaştırılıyordu, peynire son şekli veriliyordu, herhalde biraz iz de kalıyordu. Bu peynire daha keskin bir tat veriyordu.

C.T.: Demek bir alan peynircilik. Başka neler var?

Dr. Mielke: Kozmetik var, yıkama ve boyacılık var. Bunlardan söz edildi. Fakat insan idrarın kimyasal bileşenlerine bir göz atacak olursa, bu sıvıyla neler yapılabileceği hemen anlaşılır.

C'I': Bu alanı doktora bırakmak istiyorum. Ben sizden, müze parçalarını toplarken öğrenmiş olduğunuz tarihi bilgileri almak isterim.

Dr. Mielke: Evet, doğru, örneğin idrarın atılması. Eskiden oturaklar hep pencereden dışarı, sokağa boşaltılımış.

C.T.: Aşağıdan kim geçerse geçsin, öyle mi?

Dr. Mielke: Kim geçerse geçsin. Bir sürü idrar kavanozu bulunurmuş. Bunların idrarın teşhisine yarayacak bir işlevi vardı. Gece lazımlığından çok, doktorun daha iyi görebilmesi için saklama kavanozu olarak... Hala böyle şeyler var.

C.T.: Bu konuda yeterli yazı bulunup bulunmadığını tespit edebildiniz mi? Yoksa iyi araştırılmamış mı?

Dr. Mielke: Evet, 20. yüzyılın başlarında Sigmund Freud'un ön yazısıyla çıkmış standart bir kitap var. Fakat onun arkası gelmemiş. İnsanın bir sonuca varması için çok sıkı araştırması gerek. İfadeler bazen birbirini tutmuyor tabi. Bana öyle geliyor ki, idrarın zanaat alanında kullanıldığı gerçeği belki de çok şişirilmiş.

C'I': Hangi alanda abartıldığını düşünüyorsunuz?

Dr. Mielke: Önce şunu söyleyeyim. Zevk ve gıda endüstrisi alanında. Siz tütüncülüğü de söylediniz. Fakat pek çok safsata var. Örneğin üzerlerine işenirse bazı bitkilerin etkilenmesi. Demirin idrarla daha iyi çelikleşmesi gibi.

C. T.: Eskiden kılıç yapmak için daha güzel çelikleşsin diye kılıcın üzerine işedikleri doğru mu?

Dr. Mielke: Bunlar antikçağlardan ortaçağa kadar sürüp gelmiş inanışlar. Fakat şimdi demirin çelikleşmesi işleminde, idrarın kimyasal bileşimi ile sonuç arasında bir ilgi göremiyorum. Bunlar batıl inanışlar. Bunu Yahudilerin tarihinde ve Yunanlılarda da bulursunuz. Devam eder durur.

C. T.: Böyle ilginç batıl inanç öyküleri biliyor musunuz? İzin verirseniz, beni çok etkileyen bir tanesini belirtmek isterim: Erkekliği aksayan bir koca, nikâh yüzüğünün ortasından işerse, her şey yoluna giriyormuş.

Dr. Mielke: Evet, ben de okudum. Böyle bir sorunum olmadı. Bu konuda bir şey söyleyemeyeceğim.

C. T.: Zaten buna gerek yok. Siz, idrarın başka nelere faydalı olduğu hakkında insanlardan duyduğunuz hikâyeleri bize aktarın. Aklınıza başka bir şeyler geliyor mu?

Dr. Mielke: Evet, kehanet konusu var. Doktorlar idrarı nasıl hastalık teşhisinde kullanmışlarsa, eskiden başkaları da benzer şekilde geleceği görmek için kullanmışlar. Ve söylediğimiz gibi, doğacak çocuğun cinsiyetini tespitte kullanmışlar. Ben bu yöntemleri bilmiyorum. Ve sanıyorum, bu işi vaktiyle yapanlar da sonuçta pek bir şey bilmiyorlardı. Bunlar kafadan uydurma şeyler. Kafadan atılmayan gerçek ise idrarın içinde değerli minerallerin ve başka maddelerin olduğu... Eğer bir kıyas yapacak olursanız, -ben dün yaptım bir maden suyu ile idrarın içinde bulunan maddeleri tespit ettim. Söylemek gerekir ki, idrar faydalılık açısından, yüksek değerli maddeler ve mineraller açısından, bütün memba sularına prensip olarak yeğlenecek bir şeydir. Evet, tabi içinde başka maddeler de olmasaydı.

C.T.:Bu konuya doktorla da birlikte tekrar döneceğiz. Size çok teşekkür ederim Dr. Mielke.

C.T.: İsminizi söyler misiniz lütfen?

Konuk bayan: elementine Büsser

Konuk Bay: Wilhelm Büsser

C'I': Size çok teşekkür ederim. Çok heyecan verici bir konu, değil mi?

Konuk Bayan: Evet, çok ilginç.

C'I': Her yerde bir karşıtlık var değil mi? Uzmanların görüşünde de?

Konuk Bay: Konu, uzmanların da anlaşamadığı önemli bilgiler gizliyor gibi görünüyor.

C. T.: Çok doğru. Yanımda Dr. Thomas Hauschild oturuyor. Etnolog olarak bize bir şeyler söyleyebilir. Eskiden insanların neler yaptıkları hakkında biraz bilgi edindik. Doğru mu, değil mi ayırmak açıkça zor. Fakat siz bize bizim değer vermeksizin iğrenerek attığımız idrarın bugün hala başka ülkelerde ayrı bir rolü olup olmadığını söyleyebilirsiniz. Başka kültürler idrarla neler yapıyor?

Dr. Hauschild: Sanıyorum bizdeki en önemli nokta bu tiksinti. Bu, başka kültürlerde, en azından değişik bir biçimde ortaya çıkıyor. Oralarda, idrar maya olarak ve temizlik maddesi olarak kullanılıyor. Bu bizim için utanç verici bir şey. Örneğin Avustralya'nın ilk yerlileri: çam fıstığının belli bir türünü idrara yatırarak mayalandırıyorlar, sonra da onları yiyerek sarhoş oluyorlar. Biz elbette bunu iğrenç buluruz ve böyle bir şey yapmayı düşünemeyiz. Fakat çok ilginçtir bu tiksinti, her şeye rağmen öteki geleneksel kültürlerde de var. Fakat görüşüme göre başka şekilde ortaya çıkıyor. Örneğin Kızılderililerin Sidik Dansı; üzerlerine gülünç kıyafetler giyip, karnaval dansları yapar, bir yandan da kocaman kaselerden idrar içerler. Bunu da özellikle, "Bana bakın çiş içiyorum" der gibi; marifetmiş gibi yaparlar. Bunu doğa insanlarının bize kıyasla, daha utanmasız ve farklı olduklarının örneği olarak kabul edebiliriz. Fakat gene de, bunun söylediğim gibi bir karnaval âdeti olduğunu unutmayalım.

CT.: Neyse, bizim karnaval işi oraya kadar vardırmıyor...

Dr. Hauschild: Bizim karnaval da eskiden oralara kadar varı-yordu. Ortaçağ sonlarındaki karnavallarda, insanların birbirlerinin üzerine işemeleri ve pislik atmaları olağan şeylerdi.

CT.: Ama içilmezdi ...

Dr. Hauschild: Hayır, içilmezdi. Adetlerin değişik yerlerde bulunmasına tipik bir örnek: Alaska'daki Eskimolar için söylenir, karşılıklı birbirlerinin omzundan aşırarak işerlermiş ve bunu günlük davranışların tersyüz edilmesi, bir tür parodi olarak görürlermiş.

CT.: Nasıl yani, hani bizde uğur olsun diye sahneye çıkarken üç kere omuz üzerinden tükürürler, bunlar da üç kere omuz üzerinden mi işiyorlar?

Dr. Hauschild: Çok ilginçtir, çok sayıda batıl inançların ya da günlük alışkanlıkların tiksinilen bir şeyle ilintisi vardır. Örneğin tükürme gibi veya "içine etti" deyiminde olduğu gibi. Böyle şeyler bizde hala devam ediyor. İğrençliklerle uğraşmak, başka toplumlarda büyük toplumsal ritüellerle dile getirilebilmiş; tiksinti sorununu irdeleyebilmişler. Tiksintiyi öne çıkarıyorlar, seyircide kasıtlı olarak tiksinti uyandırıyorlar. Bu bizim yapmadığımız bir şey. Biz daha ziyade tiksintiyi örtbas ederiz, bütün olayı tuvalette bırakır, kapıyı kaparız.

CT.: Evet. Peki, tiksinti dışında idrarın anlamlı olarak kullanıldığı

Bir yer var mı? Örneğin zanaatta?

Dr. Hauschild: Evet, idrarın temizlikte ve zanaatta kullanım yeri var. Özellikle de su kıtlığı olan toplumlarda, idrar ve deve idrarı el altında hazır bir sıvı olarak, yıkama işinde kullanılır. Böcek ı-sırmasına karşı da ovmak için işe yarar. Pislik sürmek de bununla bağlantılıdır. Şunu da söylemek gerek: İnsan idrarı bu toplumlarda da iğrenç bir şey olarak kabul edilir ve bu yüzden deve idrarı tercih edilir.

C. T.: Örneğin Romalılarda olduğu gibi yıkama ve temizlik işinde, özellikle saç yıkamada idrar kullanılır mı?

Dr. Hauschild: Evet, bunun sayısız örneği var: Sözgelimi Güney Sudan'da Din kabilesi. Bir Afrika toplumu. Bunlar böcek sokmasına karşı idrarla yıkanıyorlar ve deve pisliğinden yaptıkları bir karışımı sürüyorlar. Pek çok Kızılderili kabilesinde -artık yapmadıklarım sanıyorum- şöyle bir alışkanlık vardı: Önce iyice bir terliyorlar, sonra idrarla yıkanıyorlar, arkadan temiz su dökünüyorlar, böylece tam bir temizlik oluyor.

C.T.: İdrar kullanılan veya idrardan faydalanılan, şimdiye kadar saydıklarımızdan başka işler de var mıdır?

Dr. Hauschild: Sam yorum, doktorlar da bize bir şeyler anlatacaklar. İdrarın tam tahlili, tıptaki yeri gibi. Fakat başka ne gibi kullanımları olduğu doğrusu aklıma gelmiyor. Çünkü etnologların araştırdığı geleneksel kültürlerde genellikle meslekler ayrımlan yoktur. Bu manada herkes bir el sanatıyla uğraşır ve söylendiği gibi idrarın sayısız kullanım yeri vardır. Balina yağının idrarda mayalandırılması, yumuşatmak için derilerin idrarla tabaklanması, vs.

C.T.: Peki, bu altın macunu hakkında bir şey biliyor musunuz?

Dr. Hauschild: Evet bu efsanevi bir yapıştırıcıdır. Bugün bizlere de hep harika yapıştırıcıları önerirler. Avrupa'da çok eski bir gelenekten söz edilir, güya uygun zaman ve koşullar altında idrardan her şeyi yapıştırabilecek bir macun elde edilebilimiş. Fakat şunu söylemek zorundayım, burada idrarın kimyasal özelliklerinin bir rol oynadığını sanmıyorum, aksine birçok mucize çarenin alışılmamışlığı ve iğrençliği etkili oluyor. İdrar bütün toplumlarda insan idrarı en azından tiksindirici ve haram sayılır. Gene de çeşitli biçimlerde bundan yararlanılır. İşte böyle harika zamklar yapmak, büyü yapmak, büyü bozmak gibi...

C.T.: İnsanın kendi idrarını kullanması konusunda bildiğiniz bir şey var mı?

Dr. Hauschild: Burada insanın kendi idrarını içmesi hususunda pek çok örnek işittik: Üçüncü dünyanın geleneksel kültür toplumlarında buna daha az rastlanır.

C. T.: Hindistan başbakanına ne dersiniz? Tüm dünya basınına yansıdı. Herhalde bunu yalnız bu adamın yaptığı düşünülemez.

Dr. Hauschild: Hayır, Hindistan'da idrar içmenin rolü büyüktür. Çünkü burada idrar genelde zaten temizleyici bir sıvı sayılır. Ve ben, insan idrarından çok inek idrarına öncelik verildiği kanısındayım. O kutsal ineklerin idrarları. İneklerin dışladıkları her şey, pek çok gelenekte yer alır: Süt, tereyağı, idrar, inek dışkısı, kesilmiş süt. Bunlar, temizliği; temizlik ve pislik düşüncesini sembolize ederler. İnsanın kendi idrarını içmesi de, bununla bağlantılı olarak ortaya çıkmıştır zannediyorum. Sarmaşık ve mantarlan ilaç olarak kullanan pek çok toplum vardır. Bunları kurutulmuş olarak bir kap içinde ıslatırlar, üzerine idrar dökerler. İdrar burada ecza etkisi yapar. Vücudun kimyası ve tedavi edici ilaçlar konusunda esaslı bilgilerin bulunduğu belli oluyor. Çünkü idrar toplanıyor ve tekrar içiliyor. Fakat şunu bir daha tekrar edeyim, bu toplumların bizim yaptığımız gibi vücut atıklarından iğrenmedikleri anlarmına gelmez. Bu özel bir durum sayılmalıdır. Bu ilaca gereksinim vardır ve insan kendi idrarını içer.

SENDE YORUM YAP!

Whatsapp