Anonim Kahve Manileri

Anonim Kahve Manileri : Hoş gelmişin misafir,
Oturacak yerim yok,
Sana kahve yapayım,
Cezvem delik, şeker yok.

Saçlarım ıslanınca
Rüzgar ile kurutmam,
Kahven pek güzel olmuş,
Hatırını unutmam.

Gözleri kahve kahve,
Elinde Türk kahve,
Şapırdatarak içiyor,
Dibinde kaldı telve.

Kahve pişer taşmaz mı?
Yol geldiği aşmaz mı?
Kurban olayım Mevlam,
Ayrılan kavuşmaz mı?

Kahveyi pişirdim ben,
Pişirdim taşırdım ben,
Kahve diye yârime,
Gözyaşımı içirdim ben.

Kahve piştiği yerde,
Bişip düştüğü yerde,
Gözel çirkin aranmaz,
Gönül düştüğü yerde.

Bak geldi etli dolma,
Çok yiyip göbek salma,
Üstüne bir kahve iç,
Teravihe geç kalma.

Yemen'in kahvesi var,
Kahvenin telvesi var,
Senin ki pek hırçın,
Acep onun nesi var?

Babam kahve içmez mi?
Yüreciği pişmez mi?
İstanbul’daki kuzusu,
Hiç aklına düşmez mi?

Sade kahve acıdır,
Hacca giden hacıdır,
Herkes kimi severse,
O başının tacıdır.

Kahve döğer dibekte
Altın oynar göbekte,
Eğer pullu gelmezse,
Boşanırım elbette.

Kadifeden kesesi,
Kahveden gelir sesi,
Oturmuş kumar oynar,
Ciğerimin köşesi.

Kahveyi pişir dursun,
Koy fincana durulsun,
Bize böyle edenler,
Gönülden vurulsun.
Kahvem pişti hadi gel,
Köpüğü taştı gel,
İyi günümün dostu,
Kötü günüm geçti gel.

Arkadaşlıklar dostluklar,
Kem söze dayanamaz,
Oysa bir fincan kahve,
Kırk yıl hatırdan çıkmaz.

Ört adet, töreyle,
Yaşama yön biçilir.
Hasımlar dost olurken,
Önce kahve içilir.

Kahveyi pişiriririm,
Korkarım taşırırım,
Yarjikrime gelince,
Aklımı şaşırırım ...