Yulaf Lifi Nedir

Yulaf bitkisi (Avena sativa) tohumları için yetiştirilen bir tahıl-hububat türüdür. İnsanlar, tüketimde yulafı yulaf unu, yulaf ezmesi şeklinde kullanırken; diğer bir kullanım şekli de hayvan yemi olmasıdır. Özellikle at ve develeri beslemede kullanılır. Bazı köpek mamalarında ve tavuk yemlerinde bulunur. Yulaf, bol miktarda nişasta, protein, vitamin ve mineraller içerir. İyi bir demir, magnezyum, fosfor ve manganez kaynağıdır. Bunun yanında, tiamin, folat ve pantotenik asit içerir.
İçerdiği yağlar ise doymuş yağlardır. Yulaf mısırdan sonra en çok yağ içeren tahıldır (%10). Bu polar yağ içeriğinin %8-17‘si glikolipid, %10-20‘si ise fosfolipittir. Yulaf tohumu üç kısımdan oluşur. En dış kısım kepektir. Bu kısmın tüketimi, sağlık açısından faydalıdır. Kötü kolestrol denilen LDL‘ yi düşürür ve kalp krizi riskini azaltır. Kalsiyum, magnezyum, çinko ve potasyum içerir. Tanenin merkezi ve en büyük kısmı endospermdir. Tahılın enerji deposudur. Karbohidrat protein, B vitamini içerir. Tohum ise yeni bitki filizlenmesini gerçekleştiren bölümdür. Mineraller, B ve E vitaminleri içerir.
Yulaf lifi, yulaf kepeğinde bulunur. Çözünebilir bir özelliktedir. Safra asitlerinin vücuttan atılımını artırarak kandaki kolestrolü düşürür. Böylece asitler atıldığında, karaciğer bu atılanları yenilemek için daha fazla kolestrol harcar. Ne kadar çok asit yapılırsa, vücuttan o kadar kolestrol çıkar.Yulaf lifi, polisakkarit grubuna girer ve beta-D-glukan olarak bilinir. Beta-D-glukanlar, beta glukan diye de adlandırılır ve sindirilemeyen polisakkarit sınıfındadırlar. Doğada tahıl, yulaf dışında arpa, maya, bakteri, alg ve mantarda bulunurlar. Yulaf, arpa ve diğer tahıllarda endospermde ve hücre duvarında bulunurlar.
Yulaf beta-glukanı, D-glukozlar tarafından oluşturulmuş çözünebilir ve kıvamlı bir polisakkarittir. Karmaşık bağlı polisakkaritlerden oluşur. Diğer bir deyişle, D-glukoz ya da D-glukopranosillerin beta-1,3 bağlarıyla ya da beta 1,4 bağlarıyla bağlanır. (1→3)-bağı beta-D-glukanın düzgün yapısını bozar ve onu çözünebilir ve esnek hale getirir. Sindirilemeyen polisakkarit selülozları da beta-glukandır fakat çözünemezler. Çözünememelerinin nedeni selülozun (1→4)-beta-D-bağı içermesidir.