Tribulus Ağacı Fidanı

Tribulus Ağacı Fidanı

Tribulus Ağacı Fidanı. Tribulus Ağacı Fidanı Yaprakları Bileşik, Küçük Yaprakçıklı Olup, Çiçekleri Küçük Ve Açık Sarı Renklidir. Meyveleri 10 Mm Kadar Çapında Ve Boynuz Şeklinde Sivri Uçlara Sahiptir. Kökleri Alkaloid, Resin, Azot Ve Sabit Yağlar; Meyveleri Yağ, Peroxidase, Diastase, Az Miktarda Glikosidresin, Proteinler Ve İnorganik Maddeler İçerir.
Tribulus Ağacı Fidanı

Avustralya kökenli olan bu bitkinin bazı türleri Asya, Afrika ve Amerika‘da da yetişmektedir. Meyveleri, kökleri ve kurutulmuş hali değişik amaçlarla kullanılmaktadır. İnsanlık tarihinin en eski ve önemli şifalı bitkilerinden biride tribulus terrestris‘tir. Tribulus Antik Yunan ve Hindistan‘ da gençleştirici tonik olarak kullanılmıştır. Çin‘de ise karaciğer ve böbrek rahatsızlıkları için kullanılmıştır. Geleneksel tedavi yöntemlerinde cinsel isteği arttırmak için kullanıldığı doğu Avrupa‘da son 10 yılda tribulusla ilgili araştırmalara ağırlık verilmektedir.

yapılan çalışmada bitkinin meyvesinden % 80‘lik etanol kullanılarak terrestrinins A ve terrestrinins B sterodial saponinleri izole edilmiştir. Li ve arkadaşları (1998) bitkide beta-sitosterol, C vitamini, potasyum ve kalsiyum bulunduğunu bildirirken, Bourke ve arkadaşları (1992) bitkide harmane ve nonharmane olarak iki ana alkaloid tespit etmişlerdir. Steroidal sapaninlerden protodiscin isimli bileşiğin bitkinin libido üstündeki etkileri ve seksüel fonksiyonlar konusundaki etkisi ve seksüel fonksiyonlar konusundaki etkisi ile ilgili başlıca bileşenin olduğu düşünülmektedir. Ganzera ve arkadaşları (2001) tarafından yapılan araştırmada farklı topraklarda yetişen Tribulus terrestris bitkilerinde bu bileşenin oranında önemli farklılıklar olduğu belirlenmiştir.

Steroidal saponinler, Tribulus terrestris bitkisinden sağlanan biyolojik aktivitelerden sorumlu faktörler arasında başta gelmektedir. Aktivite bitkisel materyalin coğrafik orjininden oldukça etkilenen aktif saponinlerin konsantrasyonu ve kompozisyonuna bağlıdır. Dinchev ve arkadaşları bileşimdeki bu değişikliği doğrulamak amacı ile bir araştırma gerçekleştirmişlerdir. Bu araştırmada Bulgaristan, Yunanistan, Sırbistan, Makedonya, Türkiye, Gürcistan, İran, Vietnam ve Hindistan‘dan toplanan tribulus örnekleri LC-ESI/MS/MS ile tespit edilen protodioscin, prototribestin, pseudoprotodioscin, (4) dioscin, tribestin, tribulosin ve rutin flavonoid varlığı ve konsantrasyonları açısından karşılaştırılmışlardır.

Sonuçlar, bu bileşiklerin içeriğinde, örneğin toplandığı bölge, incelenen bitki kısmı ve bitki gelişim aşamasına bağlı olarak belirgin farklılıklar göstermiştir. Bulgaristan, Türkiye, Sırbistan, Makedonya, Gürcistan ve İran‘dan örnekler protodioscin ve prototribestin içeriğindeki bazı kantitatif farklılıklar dışında benzeri bir kimyasal profil ortaya koymuşlardır. Vietnam ve Hindistan‘a ait örneklerin tamamen farklı bir kimyasal profile sahip olduğu görülmüştür.