Meşe Mazısı Merhemi

Meşenin bilinen 5OO türü mevcuttur ve bunlardan en çok kullanılan ve bilenenleri şunlardır:

Saplı meşe; Q.robur, salkım meşe; Q. petraea, Türk meşesi, Quercus cerris, mazı meşesi, Q. İnfectoria, kermes meşesi, Q. Coccifera ve palamut meşesi; Q. Macrolepis en önemlileridir.

Bunlardan mazı meşesinin genellikle mazısı, palamut meşesinin palamudundan istifade edilir. Saplı meşe, salkım meşe ve Türk meşesinin ise kabuk ve yapraklarından çay, kompres ve merhem yapılır.

Meşenin insanlık tarihinde tıbbi maksatla kullanılması çok eskiler; kentler, vikinkler, Romalılar ve eski mısırlılara kadar dayanır.

Keltcede quer: güzel, cuez: ağaç anlamına ve Latincede robur:güçlü,kuvvetli anlamına gelir. Meşe ağaçları içinde en çok kullanılan tür olan saplı meşeyi ele alacağız, diğerleri buna yakın özelliktedir.

Meşe merhemi yapmak için meşe kabuğu kurutulduktan sonra toz haline getirir ve bundan 200 kısım 100 alkol ve 10 amonyak(sıvı) karıştırılır. Kaynar suyun içine daldırılan bir kapta eritilen 1000 mg kısım vazelinle karıştırılır.

Bu karışım 24 saat buzdolabında bekletildikten sonra bu kap içine kaynar su olan başka bir kabın içine konur ve eridikten sonra sıkılarak süzülür ve meşe kremi elde edilmiş olur.

Yan tesiri: Bilinen bir yan tesiri yoktur.