Yağ Embolizmi

Uzun kemik (yağlı kemik iliği içerir) kırıkları veya yumuşak doku travmasından sonra dolaşımda mikroskopik yağ globülleri görülebilir. Yağlı kemik iliği, damarsal sinüzoidlerin yırtılması veya zedelenmiş dokudaki venüllerin rüptürü ile dolaşıma girer. Yağ ve kemik iliği embolizmi ciddi iskelet yaralanmalı bireylerin %90 kadarında olmasına rağmen bu tip hastaların sadece %lO'dan daha azında klinik bulgu izlenir. Yağ emboliimi sendromu pulmoner yetmezlik, nörolojiksemptomlar, anemi ve trombositopeni ile karakterizedir; olguların %lO'unda ölümcüldür. Tipik olarak, semptomlar kazadan 1-3 gün sonra ani başlayan taşipne, dispne ve taşikardi ile ortaya çıkar. Nörolojik semptomlar deliryum ve komaya ilerleyebilen irritabilite ve huzursuzluğu içerir.

Yağ embolizmi sendromunun patogenezi muhtemelen hem mekanik tıkanma hem de biyokimyasal hasara bağlıdır. Yağ mikroembolisi pulmoner ve serebral mikrodolaşımını tıkayabilir; vasküler tıkanma lokal trombosit ve eritrosit kümelenmesi ile artırılır. Bu patoloji daha sonra yağ globüllerinden salınan ve endotele karşı lokal toksik hasar oluşturan serbest yağ asitleri ile daha da artar. Trombosit aktivasyonu ve granülosit toplanması (serbest radikal, proteaz ve eikosanoidlerin salınımı ile vasküler hasar tamamlanır. Rutin kullanılan çözücüler nedeniyle parafin takipli dokularda lipid damlacıkları erir, görülemez, bundan dolayı mikroskopik olarak yağ globüllerini görmek için donmuş kesitler ve yağ boyaları gibi özel tekercikler kullanılmalıdır.