Ürolojik Komplikasyonlar
Birçok cerrahi komplikasyonun önlenmesinde olduğu gibi ürolojik komplikasyonların önlenmesinde de hastanın ameliyat öncesi dönemde iyi değerlendirilmesi ve titiz cerrahi bir teknik uygulanması son derece önemlidir. Kronik böbrek yetmezliği olan hastaların yaklaşık %25'inde ürolojik anormallikler bulunabilir. Sürekli ve tedavi edilmemiş üriner infeksiyonlar, nörojenik mesane, üretral obs- tıüksiyon veya stenozlar, mesane kapasitesi yetersizlikleri ürolojik komplikasyonlar için predispozan faktörlerdir. Transplantasyon öncesi bunların tesbiti ve düzeltilmesine çalışılmalıdır. Ürolojik komplikasyonların literatürde %1-15 gibi değişen oranlarda bildirilmesi alıcı ve verici ile ilgili özelliklerin yanında cerrahların titizliği ile de ilgilidir.
Multipl arterli böbrek transplantasyonlarından sonra kalisiyel fistüller bildirilmekte ise de serimizdeki 100'den fazla multipl arterli böbrek transplantasyonunda bu komplikasyona rastlanılmamıştır.Ürolojik komplikasyonlar; idrar sızması, üreteral obstrüksiyon, üriner infeksiyon, ürolitiasis olarak görülmektedir. İdrar sızması, üreteroneosistostomi veya mesanedeki keşi yerinden teknik nedenlerle, iyileşme yetersizliğinden, infeksiyon sonucu ve üreter nekrozu (rejeksiyon ve/veya teknik nedenlerle ürete- rin beslenmesinin bozulmasına bağlı olarak) gibi nedenlerle görülür. Oliguri veya anuri ve perirenal kolleksiyon ile kendini gösterir. Ult- rasonografi ve ultrasonografi eşliğinde yapılacak ponksiyon ve drenaj materyalinin biyokimyasal tetkiki ile kolayca tanı konabilir. Ayrıca, İV piyelografi ve sistogram yapılarak idrar kaçağının yeri belirlenir.
Üreteroneosis- tostominin tamamen ayrılması söz konusu ise cerrahi girişim ile üreteroneosistostomi veya hastanın eski üreteri kullanılarak üreteropi- yelostomi ameliyatlarından birisinin uygulanması gereklidir.Üreteral obstrüksiyon, üreteropelvik darlık, distal üreterde stenoz, üreteral yapışıklıklarabağlı açılanma, erkeklerde spermatik kord basısı ve transplante böbrek taşı gibi nedenlerle olabilir. Üreteropelvik veya distal üreter darlıklarında hastaya kendi üreteri kullanılarak ureteropiyelostomi yapılır (Şekil 14). Üriner infeksiyonlar transplante hastalarda oldukça sık görülmekle birlikte nadiren inatçı ve tedaviye dirençli olurlar. Üreteral stent kullanılması, üretral kateterin iyi bakımı ve erken (48-72 saatte) çıkarılması, prof- laktik antibiyotik kullanılması, üriner infeksiyon oranını azaltan faktörlerdir.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
