Peyronie Hastaligi
Peyronie Hastaligi : Peyroni Hastalýðý
Penis içerisinde sert plaklarýn oluþmasýna Peyroni hastalýðý deniliyor. Ýlk olarak 1743 yýlýnda François de la Peyronie adlý cerrah tarafýndan tanýmlanan bu hastalýða ait kayýtlar 1600‘lü yýllara kadar gidiyor. Bu plaklarýn oluþum sebebi bilinmiyor, ancak genellikle penisin arka tarafýnda ve köküne doðru bulunuyor. Hafif bir iltihabi sertlik olarak baþlýyor ve zamanla büyüyerek daha sert ve geniþ bir yapýya dönüþüyor. Orta yaþlý erkeklerin yaklaþýk %1‘inde Peyroni hastalýðý görülüyor. Bu hastalýðý olan erkeklerin %30‘unda el ve ayaklarda da sert plaklara rastlanýyor. Hastalýk genellikle hafif þekilde kendisini gösteriyor ve 6-15 ay içerisinde kendiliðinden geçiyor. Daha ileri durumlarda plaklarýn sayýsý ve geniþliði artýyor. Plaklar, penisin eðri bir görünüm kazanmasýna ve sertleþme sorunlarýna yol açýyor. Penisdeki eðrilik sertleþme sýrasýnda daha da belirginleþiyor. Plaklarýn yerleþim yerine göre eðriliðin yönü ve açýsý deðiþiyor. Penis yukarýsýndaki bir plak, yukarý doðru eðriliðe yol açýyor. Eðrilik çok ilerlediði zaman cinsel birleþme imkansýz hale gelebiliyor. Buna ek olarak sertleþme sýrasýnda þiddetli aðrý görülebiliyor. Bunlarýn sonucunda sertleþme sorunlarý, psikolojik stres ve cinsel iktidarsýzlýk oluþuyor. Bu plaklarýn kansere dönüþme riski yok, yani iyi huylu oluþumlar.
Peyroni hastalýðý olanlarýn doktora müracaat sebebi aðrýlý ereksiyon ve cinsel birleþme yapamama. Hastalýðýn teþhisi muayene ile yapýlýyor, özel bir tetkik gerekmiyor. Peyroni hastalýðýna, penisi etkileyen, çarpma ve bükülme gibi bir travmanýn yol açtýðý düþünülüyor. Bu travmalar sýrasýnda meydana gelen kanamalar bu bölgede ilk önceleri iltihabi bir reaksiyona yol açýyor. Travmanýn tekrarlandýðý durumlarda bu bölgede ileri dönemlerde sert fibrotik bir doku oluþuyor. Bu doku içerisinde kalsiyum kristalleri depolanarak plaðýn daha da sertleþmesine yol açýyor. Peyroni hastalýðýnýn sebebi tam olarak bilinmediði için ilaçlarla kesin tedavisi mümkün deðil. Çoðunlukla kendiliðinden geçtiði için, Peyroni hastalýðýna herhangi bir tedavi uygulamadan önce en az 1 yýl beklemek gerekiyor. Çeþitli araþtýrmacýlar tarafýndan para-aminobenzoat veya E vitamini denenmiþse de bu tedavinin ispatlanmýþ bir faydasý bulunmuyor. Hücreler arasýndaki bað dokusunu parçalayan hyalüronik asit enjeksiyonu da uygulanan tedavi yöntemlerinden. Ancak bu tedavinin de belirgin bir yararý yok. Plak içerisine enjekte edilen ilaçlar içerisinde en etkili olaný “kollagenaz” enzimi. Bu enzim, Peyroni plaðýnýn esas maddesi olan kollageni yýkarak etkisini gösteriyor. Peyroni hastalýðýnýn kesin tedavisi cerrahi yöntem. Ameliyatla sert plaklar çýkartýlarak oluþan boþluða cilt veya sentetik yama yerleþtiriliyor. Bu ameliyat sonrasýnda penis sertleþme özelliðini kaybedebiliyor. Ameliyat sýrasýnda kiþinin isteðine göre penil protez yerleþtirilebiliyor. Peyroni hastalýðýnda ameliyat seçeneði sadece ileri derece eðrilik nedeniyle cinsel birleþme yapmasý mümkün olmayan erkeklerde uygulanýyor.
Penis içerisinde sert plaklarýn oluþmasýna Peyroni hastalýðý deniliyor. Ýlk olarak 1743 yýlýnda François de la Peyronie adlý cerrah tarafýndan tanýmlanan bu hastalýða ait kayýtlar 1600‘lü yýllara kadar gidiyor. Bu plaklarýn oluþum sebebi bilinmiyor, ancak genellikle penisin arka tarafýnda ve köküne doðru bulunuyor. Hafif bir iltihabi sertlik olarak baþlýyor ve zamanla büyüyerek daha sert ve geniþ bir yapýya dönüþüyor. Orta yaþlý erkeklerin yaklaþýk %1‘inde Peyroni hastalýðý görülüyor. Bu hastalýðý olan erkeklerin %30‘unda el ve ayaklarda da sert plaklara rastlanýyor. Hastalýk genellikle hafif þekilde kendisini gösteriyor ve 6-15 ay içerisinde kendiliðinden geçiyor. Daha ileri durumlarda plaklarýn sayýsý ve geniþliði artýyor. Plaklar, penisin eðri bir görünüm kazanmasýna ve sertleþme sorunlarýna yol açýyor. Penisdeki eðrilik sertleþme sýrasýnda daha da belirginleþiyor. Plaklarýn yerleþim yerine göre eðriliðin yönü ve açýsý deðiþiyor. Penis yukarýsýndaki bir plak, yukarý doðru eðriliðe yol açýyor. Eðrilik çok ilerlediði zaman cinsel birleþme imkansýz hale gelebiliyor. Buna ek olarak sertleþme sýrasýnda þiddetli aðrý görülebiliyor. Bunlarýn sonucunda sertleþme sorunlarý, psikolojik stres ve cinsel iktidarsýzlýk oluþuyor. Bu plaklarýn kansere dönüþme riski yok, yani iyi huylu oluþumlar.
Peyroni hastalýðý olanlarýn doktora müracaat sebebi aðrýlý ereksiyon ve cinsel birleþme yapamama. Hastalýðýn teþhisi muayene ile yapýlýyor, özel bir tetkik gerekmiyor. Peyroni hastalýðýna, penisi etkileyen, çarpma ve bükülme gibi bir travmanýn yol açtýðý düþünülüyor. Bu travmalar sýrasýnda meydana gelen kanamalar bu bölgede ilk önceleri iltihabi bir reaksiyona yol açýyor. Travmanýn tekrarlandýðý durumlarda bu bölgede ileri dönemlerde sert fibrotik bir doku oluþuyor. Bu doku içerisinde kalsiyum kristalleri depolanarak plaðýn daha da sertleþmesine yol açýyor. Peyroni hastalýðýnýn sebebi tam olarak bilinmediði için ilaçlarla kesin tedavisi mümkün deðil. Çoðunlukla kendiliðinden geçtiði için, Peyroni hastalýðýna herhangi bir tedavi uygulamadan önce en az 1 yýl beklemek gerekiyor. Çeþitli araþtýrmacýlar tarafýndan para-aminobenzoat veya E vitamini denenmiþse de bu tedavinin ispatlanmýþ bir faydasý bulunmuyor. Hücreler arasýndaki bað dokusunu parçalayan hyalüronik asit enjeksiyonu da uygulanan tedavi yöntemlerinden. Ancak bu tedavinin de belirgin bir yararý yok. Plak içerisine enjekte edilen ilaçlar içerisinde en etkili olaný “kollagenaz” enzimi. Bu enzim, Peyroni plaðýnýn esas maddesi olan kollageni yýkarak etkisini gösteriyor. Peyroni hastalýðýnýn kesin tedavisi cerrahi yöntem. Ameliyatla sert plaklar çýkartýlarak oluþan boþluða cilt veya sentetik yama yerleþtiriliyor. Bu ameliyat sonrasýnda penis sertleþme özelliðini kaybedebiliyor. Ameliyat sýrasýnda kiþinin isteðine göre penil protez yerleþtirilebiliyor. Peyroni hastalýðýnda ameliyat seçeneði sadece ileri derece eðrilik nedeniyle cinsel birleþme yapmasý mümkün olmayan erkeklerde uygulanýyor.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
