Kloroz Problemleri
Kloroz Problemleri : Tanımı ve hastalık belirtileri
Kloroz=Sarılık demir noksanlığından ileri gelen fizyolojik bir hastalıktır.Yapraklar açık yeşilden sarıya döner. Özelikle kireçli topraklarda büyük problemdir. Demir eksikliği dışında, virüs, bakteri ve fungus gibi canlı etmenler ile fazla su, sıcak, soğuk, ışık ve baca gazları gibi cansız etmenler de sararmalara neden olabilir. Burada sadece demir noksanlığından ileri gelen klorozdan bahsedilmiştir.
Kloroz, ya toprakta yeteri kadar demir elementi bulunmamasından veya toprakta yeteri kadar demir mevcut olduğu halde, demirin kireçli toprak tarafından tutulması nedeniyle bitki tarafından alınamamasından ileri gelir.
Bu fizyolojik hastalık, yapraklarda hafif sararma şeklinde başlar. Önce damar araları sararır ve damarlar yeşil kalır. Sonra yaprağın tamamı sararır. Yaprakların kenarları, kahverengi-kırmızımtırak renk alarak kurur. Hasta yapraklar daha sonra dökülebilir. Ağaçlar yıldan yıla zayıflar ve meyve verimi azalır. Önlem alınmadığı taktirde ağaçlar kurur. Bu hastalık şeftaliden başka, sert ve yumuşak çekirdekli meyve ağaçlarının hemen hemen tamamında ve kavakta zarar yapar.
Mücadelesi
a) Kültürel önlemler
Ağır ve çok kireçli topraklarda bahçe tesis edilmemelidir.
Kireçli ve ağır topraklarda, pH‘yı düşürmek veya toprak yapısını, bazik karakterden asit karaktere dönüştürmek için, bol ahır gübresi ve gerekiyorsa ticari gübreler kullanılmalıdır.
Kireçli toprağa sahip olan yerlerde, kirece dayanıklı çeşitler ve anaçlar dikilmelidir
Toprakta su fazlalığı (havalanmama) durumunda; taban suyu yüksek ise drenaj kanalları açılarak, yeraltı suyu seviyesi düşürülmeli ve toprak işlenmelidir.
Sulama aralıkları, toprak karakterine göre çok iyi ayarlanmalıdır.
b) Kimyasal mücadele
Kloroz hastalığının mücadelesi, demirli preparatlar kullanılmak suretiyle yapılır. Uygulamalara, toprak ve yaprak analizleri yapılarak karar verilir. Bu hastalığa karşı, toprak ve yapraktan olmak üzere, iki şekilde uygulama yapılabilir.
Toprak uygulaması: Uygulama, ilk klorotik lekeler görüldüğünde yapılır. Kullanılacak demirli bileşiğin miktarı, ağacın yaşına ve taç izdüşümünün büyüklüğü göre ayarlanır. Uygulama sırasında ağaçların gövdelerinin etrafında, taç izdüşümü yarıçapının 1/4'ü kadar uzaktan bir daire daha çizilir ve burası 5 cm derinlikte kazılır. Demirli preparat, kazılan yere kuru olarak veya 1-4 teneke suda eritilerek verilir. Sonra kazılan toprakla üzeri örtülür ve normal sulama yapılır. Sulama 10-15 gün arayla, 3 defa tekrarlanır.
Yaprak uygulaması: Demir noksanlığı belirtisi gösteren ağaçlara, çiçek taç yaprakları döküldükten 1-2 gün sonra yaprak uygulaması yapılır. Yaprak ilaçlaması, Klorozun şiddetine göre, 10-15 gün arayla, 2-4 defa tekrarlanır. Kloroz durumu bilinmeyen ağaçlarda ise sararma belirtisi görülür görülmez uygulama yapılır ve aynı aralıklarla sürdürülür. Yaprak uygulamalarında yapraklar iyice ıslatılmalıdır.
Kloroz=Sarılık demir noksanlığından ileri gelen fizyolojik bir hastalıktır.Yapraklar açık yeşilden sarıya döner. Özelikle kireçli topraklarda büyük problemdir. Demir eksikliği dışında, virüs, bakteri ve fungus gibi canlı etmenler ile fazla su, sıcak, soğuk, ışık ve baca gazları gibi cansız etmenler de sararmalara neden olabilir. Burada sadece demir noksanlığından ileri gelen klorozdan bahsedilmiştir.
Kloroz, ya toprakta yeteri kadar demir elementi bulunmamasından veya toprakta yeteri kadar demir mevcut olduğu halde, demirin kireçli toprak tarafından tutulması nedeniyle bitki tarafından alınamamasından ileri gelir.
Bu fizyolojik hastalık, yapraklarda hafif sararma şeklinde başlar. Önce damar araları sararır ve damarlar yeşil kalır. Sonra yaprağın tamamı sararır. Yaprakların kenarları, kahverengi-kırmızımtırak renk alarak kurur. Hasta yapraklar daha sonra dökülebilir. Ağaçlar yıldan yıla zayıflar ve meyve verimi azalır. Önlem alınmadığı taktirde ağaçlar kurur. Bu hastalık şeftaliden başka, sert ve yumuşak çekirdekli meyve ağaçlarının hemen hemen tamamında ve kavakta zarar yapar.
Mücadelesi
a) Kültürel önlemler
Ağır ve çok kireçli topraklarda bahçe tesis edilmemelidir.
Kireçli ve ağır topraklarda, pH‘yı düşürmek veya toprak yapısını, bazik karakterden asit karaktere dönüştürmek için, bol ahır gübresi ve gerekiyorsa ticari gübreler kullanılmalıdır.
Kireçli toprağa sahip olan yerlerde, kirece dayanıklı çeşitler ve anaçlar dikilmelidir
Toprakta su fazlalığı (havalanmama) durumunda; taban suyu yüksek ise drenaj kanalları açılarak, yeraltı suyu seviyesi düşürülmeli ve toprak işlenmelidir.
Sulama aralıkları, toprak karakterine göre çok iyi ayarlanmalıdır.
b) Kimyasal mücadele
Kloroz hastalığının mücadelesi, demirli preparatlar kullanılmak suretiyle yapılır. Uygulamalara, toprak ve yaprak analizleri yapılarak karar verilir. Bu hastalığa karşı, toprak ve yapraktan olmak üzere, iki şekilde uygulama yapılabilir.
Toprak uygulaması: Uygulama, ilk klorotik lekeler görüldüğünde yapılır. Kullanılacak demirli bileşiğin miktarı, ağacın yaşına ve taç izdüşümünün büyüklüğü göre ayarlanır. Uygulama sırasında ağaçların gövdelerinin etrafında, taç izdüşümü yarıçapının 1/4'ü kadar uzaktan bir daire daha çizilir ve burası 5 cm derinlikte kazılır. Demirli preparat, kazılan yere kuru olarak veya 1-4 teneke suda eritilerek verilir. Sonra kazılan toprakla üzeri örtülür ve normal sulama yapılır. Sulama 10-15 gün arayla, 3 defa tekrarlanır.
Yaprak uygulaması: Demir noksanlığı belirtisi gösteren ağaçlara, çiçek taç yaprakları döküldükten 1-2 gün sonra yaprak uygulaması yapılır. Yaprak ilaçlaması, Klorozun şiddetine göre, 10-15 gün arayla, 2-4 defa tekrarlanır. Kloroz durumu bilinmeyen ağaçlarda ise sararma belirtisi görülür görülmez uygulama yapılır ve aynı aralıklarla sürdürülür. Yaprak uygulamalarında yapraklar iyice ıslatılmalıdır.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
