Bakteriyel Konjonktivit
Bakteriyel Konjonktivit en sık görülen göz enfeksiyonudur. Hayatın erken devresinde göz yüzeyinde mikrobiyolojik flora oluşur. Konakçı, normal flora, patojenler, nonspesifik ve spesifik savunma mekanizmaları arasındaki dengenin konakçı aleyhine bozulması sonucu enfeksiyon gelişir.
Nonspesifik savunma mekanizmaları arasında, düzenli kapak hareketleri, sağlam epitel, gözyaşı akımı ve gözyaşı içindeki lizozim, laktoferin, betalizin önemlidir.
Spesifik savunma olarak da, gözyaşı ve damardan zengin konjonktivadaki hücresel ve hümoral immünite yer alır. Gözün yeterli kapanamaması, kapak kenar bozuklukları, epitel erozyonu, yüzeyel travma, gözyaşı yetmezliği, kronik herpes enfeksiyonu, yaşlılık, hastalıklar, alkol bağımlılığı, immünsupresif kullanımı gibi savunmanın zayıfladığı hallerde konjonktivit daha sık görülür.
Konjonktivitin tanınması ve tedavi edilmesi genellikle kolaydır, tedaviye cevap alınamazsa kültür ve konjonktiva yayması gerekir. Bu durumda antibiyotik kesilir, 24 saat sonra tetkik yapılır.
Hastada şikayet ve bulgular olarak; Gözde kızarma, çapaklanma (Pürülan sarı sekresyon), kemozis, göz yaşarması sık olarak görülür.Hemoraji, papillalar, membran ve psödomembranlar, lenfadenopati, keratit, sistemik enfeksiyon bulguları görülebilir.
Stafilokok ve moraksella enfeksiyonunda nadiren alt fornikste folliküler reaksiyon görülür. Bakteriyel konjonktivitde pannus görülmez. Psödomembran mukus ve protein içeren eksuda ile enflamasyon hücrelerinden oluşur.
Konjonktiva epiteline gevşek bağlandığı için soyulduklarında kanama olmaz ve epitel zarar görmez.Enflamasyon daha ağır olduğu zaman gerçek membranlar gelişir, konjonktiva epiteli nekrotik hale gelir ve nekrotik hücrelerle koagulum arasında sıkı yapışıklık vardır. Membran soyulunca epitelyum yırtıldığında kanayan, hassas düzensiz bir yüzey kalır.
Klinik olarak üç tipte seyreder:
1-Akut ( S. aureus, St. pneumoniae, H. influenzae)
2-Hiperakut ( gonokok, menengokok)
3-Kronik (S. aureus, Moraksella lacunata, Enterik bakteriler)
Nonspesifik savunma mekanizmaları arasında, düzenli kapak hareketleri, sağlam epitel, gözyaşı akımı ve gözyaşı içindeki lizozim, laktoferin, betalizin önemlidir.
Spesifik savunma olarak da, gözyaşı ve damardan zengin konjonktivadaki hücresel ve hümoral immünite yer alır. Gözün yeterli kapanamaması, kapak kenar bozuklukları, epitel erozyonu, yüzeyel travma, gözyaşı yetmezliği, kronik herpes enfeksiyonu, yaşlılık, hastalıklar, alkol bağımlılığı, immünsupresif kullanımı gibi savunmanın zayıfladığı hallerde konjonktivit daha sık görülür.
Konjonktivitin tanınması ve tedavi edilmesi genellikle kolaydır, tedaviye cevap alınamazsa kültür ve konjonktiva yayması gerekir. Bu durumda antibiyotik kesilir, 24 saat sonra tetkik yapılır.
Hastada şikayet ve bulgular olarak; Gözde kızarma, çapaklanma (Pürülan sarı sekresyon), kemozis, göz yaşarması sık olarak görülür.Hemoraji, papillalar, membran ve psödomembranlar, lenfadenopati, keratit, sistemik enfeksiyon bulguları görülebilir.
Stafilokok ve moraksella enfeksiyonunda nadiren alt fornikste folliküler reaksiyon görülür. Bakteriyel konjonktivitde pannus görülmez. Psödomembran mukus ve protein içeren eksuda ile enflamasyon hücrelerinden oluşur.
Konjonktiva epiteline gevşek bağlandığı için soyulduklarında kanama olmaz ve epitel zarar görmez.Enflamasyon daha ağır olduğu zaman gerçek membranlar gelişir, konjonktiva epiteli nekrotik hale gelir ve nekrotik hücrelerle koagulum arasında sıkı yapışıklık vardır. Membran soyulunca epitelyum yırtıldığında kanayan, hassas düzensiz bir yüzey kalır.
Klinik olarak üç tipte seyreder:
1-Akut ( S. aureus, St. pneumoniae, H. influenzae)
2-Hiperakut ( gonokok, menengokok)
3-Kronik (S. aureus, Moraksella lacunata, Enterik bakteriler)
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
