Alkolizm Nedir?

Alkolizm, kişinin alkol tüketimini kontrol edememesiyle kendisini gösteren kronik (uzun süreli) bir hastalıktır. Hastalık ilk önce insanın stres atmak için içki içmesiyle başlayabilir, ama kendisini normal hissetmek için içmeye başladığında ilerler. Zamanla kişi kontrol edilemez bir içki tutkusuna kapılır ve alkole bağlı olarak aile ve dostlarla ilişkilerin zedelenmesi, işte işlevli olamamak, parasal sorunlar, yasal sorunlar veya ciddi tıbbi problemler gibi tekrarlayan sorunlar yaşar.

Alkolizm bir hata, ahlaksızlık ya da manevi zayıflık değildir. Tam tersine, çeşitli faktörlerin bir araya gelmesinden kaynaklanan karmaşık bir fiziksel hastalıktır. Bu hastalık kalıtımsal olabilir. Alkoliklerin belki de yarısı bu hastalığa duyarlı genleri kalıtımla alır. Depresyon veya kişilik bozukluğu gibi psikiyatrik hastalıkları olanlar çoğu kez alkol bağımlısı haline gelir. Sosyal ve kültürel baskılar da söz konusudur. Bir alkolikle birlikte yaşayan ya da aile ilişkileri ciddi şekilde bozulmuş kişilerin alkolizme yakalanma olasılığı yüksektir. Başka vakalarda bilinmeyen nedenler rol oynar.

Alkolizmin belirtileri zamanla daha da kötüleşir. Alkoliklerde üç tür içki içme alışkanlığı dikkat çeker: Her gün içki içme (akşamcılık); belli zamanlarda aşırı miktarda alkol alma; uzun süre ağza içki koymamayı izleyen ve haftalar veya aylar süren içki âlemi.İlk safhalarda alkolik kişi sosyal vesilelerle veya yorgunluk, depresyon ya da endişe atmak için içki içen, eğlenceye düşkün birisi gibi görünebilir. Zamanla bilinç kaybı yaşamaya başlar; sabahları uyandığında bir önceki gecenin olaylarını hatırlamaz. Sorun gittikçe açık hale geldiğinde içki konusunda daha da ketumlaşır; şişeleri saklar, meyve sularının içine likör karıştırır, yaptıkları hakkında yalan söyler. Bunun bir sorun olduğunu reddetmek ya da içkiyi bırakacağına yemin etmek alkolikler açısından tipik davranışlardır. Hastalık sonuçta kişinin kendisini depresif, alıngan, suçlu hissetmesine veya korkmasına yol açar.Alkoliklerin çoğunda kırmızı, damarlı görünüm (özellikle burunda), çürükler ve ellerde titreme gibi özgül fiziksel işaretler vardır. Kas kontrolünün kaybı, baş dönmesi ve muhakemenin zayıflaması sonucu düşmeye ve kazalara eğilimlidirler. Beyin hücrelerinin tahribatı hafıza kaybına, dikkat yoğunlaştıramamaya ve kişilik değişikliklerine yol açar. Karaciğer sirozu, gastrit, növopati ve gıdasızlık gibi başka tıbbi hastalıklar da ortaya çıkabilir. En son noktada kişi titreme, bilinç bulanıklığı ve halüsinasyon- larla kendisini ortaya koyan hezeyanlara kapılır. Alkolizm çoğu kez ölümcüldür.

Alkol yasal bir uyuşturucudur, kolay elde edilebilir ve medyada bol bol reklamı yapılmaktadır. Alkolizme eğilimli olduğunu bilen veya ailesinde alkolikler bulunan kişi alkol tüketimini azaltmalıdır. İçki içmeyi kontrol edemediğinde doktora, sağlık danışmanına, Adsız Alkolikler (AA) gibi destek gruplarına başvurup yardımistemelidir. Hamile kadınlar cenine zarar vermemek için hiç alkol içmemelidir.

Şeker hastalığına benzer hastalıklar gibi, alkolizm de tam iyileştirilemez, ama tümüyle tedavi edilebilir. Tedavinin amacı hiç alkol almamayı sağlamaktır. Bazı durumlarda alkolik kişi ancak dibe vurduğunda - mali felaket yaşadığında, sevdikleri tarafından terk edildiğinde veya ağır yaralandığında - yardım ister. Daha çok, endişelenen dostlar veya akrabalar alkoliği yardım istemeye ikna etmek için çalışırlar.Bazı insanlar kısa süre bir klinikte kaldıktan sonra iyileşir. Rehabilitasyon merkezleri ya da hastanelerdeki eğitimli uzmanlar hem hastaya güvenli bir ortam sağlar, hem de alkolü bırakmanın yol açtığı ağır belirtilerle baş etmede yardımcı olarak uzun süreli bir tedavi sunarlar. Bu kuruluşlarda bunaltı ve gıdasızlık gibi sorunlar da tedavi edilir: Bireysel veya grup terapileri yapılır; AA gibi destek gruplarından destek alınır. Tedavi hastaneye yatmayı gerektirebilir, ama çoğu kişi dışarıda da tedavi olur.Tedavideki bazı hastalar alkolün bir nebzesi bile alındığında şiddetli hastalığa yol açan Antabuse adlı bir ilaç kullanır.Ne var ki, alkolizmin tekrarlaması için bir yudum içki bile yeterlidir; iyileşme süreci ömür boyu sürer ve hiç bitmeyen, günü gününe bir mücadeleyi gerektirir. Bu nedenle hastaneden veya klinikten çıkanlar nekahat döneminde yoğun desteğe ihtiyaç duyar. Milyonlarca insan AA programlarından büyük yarar sağlamıştır. Profesyonel terapi aracılığıyla kişi geçmişintuzaklarına düşmemek için yeni düşünme ve davranış yöntemlerini öğrenir. Sevdiklerinin iyileşmesini sağlamak amacıyla aile fertlerinin de eğitilmesi gerekir. Psikiyatrik ve fiziksel hastalıklar gibi temelde yatan ilişkili sorunlara dönük ek tedavilere başvurulabilir.